Entrades

S'estan mostrant les entrades d'aquesta data: setembre, 2022

Zola Jesus. Arkhon. (2022)

Imatge
Zola Jesus ( Nicole Rose Hummel) no es una recién llegada. Su primer disco es de 2009. De esos músicos con estilo personalismo. Fusión, claro, de diversos géneros. No se muy bien porque, pero me recuerda tanto a Enya, como a Björk… y a Pathy Smith. Entre el classicismo, el folklore (es americana pero parece más europea) y una clara voluntad de experimentar. No será el album del año, pero la canción que lo abre está entre mis favoritas.

Julia Jacklin. Pre Pleasure. (2022)

Imatge
Si reconoce influencias de Doris Day y de Björg, algo interesante seguro que ha de ofrecer esta treintañera australiana. Y así es. No solo se sale un poco del guión. Va desgranando canciones indie (más por lo personal que otra cosa) sin necesidad de despeinarse demasiado.  Sin ánimo de molestar ni hacer demasiado ruido consigue la magia de interpretar bien canciones muy atractivas. Se puede dejar en bucle. Varios días

Elephant. Big Thing. (2022)

Imatge
Poco a poco y sin hacer demasiado ruido, que no lo hace, se ha convertido en mi disco más escuchado del verano. O, al menos, de la cánícula de Agosto. Pop indy aparentemente normalito, pero con temas bien dibujados y adornados con un aliño muy especial. ¡Que maravillosa guitarra! Discos llevaba, de cualquier género, sin disfrutar tanto de una guitarra tan bien puesta como en este trabajo. ¿Lo veo en mi top ten del año?